Na diverse waarschuwingen van de website owners dat ik zoveel spam in mijn box kreeg heb ik mijn blogs per ongeluk verwijderd ipv een “geen reactie” aan te vinken. Nooit meer terug weten te vinden, helaas. Mijn computerskills zijn een beetje in de beginjaren van deze eeuw blijven hangen. Gelukkig heb ik andere talenten.
Even “bijpraten”:
Tot mijn grote verbazing ben ik tot de ontdekking gekomen dat het leven zo na de 50 zoveel leuker en rijker is geworden.
Ik startte mijn bedrijf 4 jaar geleden op 1 mei, na mijn 50e verjaardag in april. Mijn werkervaring voor de klas, de workshops/opleidingen op het gebied van energetische helen (Reiki, TeraMai, Quantum Touch, etc), de kindercoachingsmodules, daar wilde ik wat mee.
Gelijkertijd had ik een leuke groep 1, werkte 3 dagen en werd het in het onderwijs lastig mensen met een kleuterhart te vinden.
Of ik mischien meer dagen wilde werken, nou bij ziek en zeer werkte ik 5 dagen, dat vond ik eigenlijk wel fijn. Mijn eigen mannen op het voortgezet onderwijs, ik had de tijd…. Ik ging 5 dagen in groep 1. Zelf de toko een hele week runnen is ook wel heel fijn moet ik zeggen…. je kan schuiven in de planning, wanneer je iets belooft voor de volgende dag kan je het zelf nakomen, geen overdracht, geen: bij de andere juf….”
En steeds meer terug naar de basis: spel, ontdekken, doen, bewegen, nieuwsgierig zijn met elkaar, knutselen, frutselen, de natuur in, zorgen voor elkaar en onze omgeving.
In de tussentijd ben ik meditaties gaan schrijven en inspreken voor Lumeria’s magische magazine, heb ik kennis gemaakt en geleerd over celzouten en de toepassing ervan, de cursus Schrijfdans gevolgd en afgerond, een 2 jaarstraject gestart van de Ogham (Keltische bomenleer), cursus aromatherapie gestart (nu kan ik wat ik bij de bomen en bloesems leer ook toe gaan passen), heb ik een oceaandrum gemaakt met een bovenkant die met naaldvilt “geschilderd” is.
En dan ook nog een lang gekoesterde jeugdwens die in vervulling is gegaan….. Ik hou heel erg van tekenen, van jongs af aan al Ooit op de pabo samen met een medestudente een prentenboek gemaakt. Samen het verhaal bedacht en ik de prenten getekend. Als illustrator werken was wel een hele diep gekoesterde wens, want ja zo mooi als je de illustraties in prenteboeken ziet, daar zou ik noooooit aan kunnen tippen zei mijn hoofd….
Hoe zijn we bij het illustreren gekomen? Bij ons op school zou een verhalenverteller langs komen om de kinderboekenweek te starten, met een wedstrijd voor de hogere groepen. Voor de kleintjes zou hij ook een aangepast verhaal komen vertellen, maar ja helaas, geen prenten daarbij. Mijn collega zei “oh maar wij hebben een juf die goed kan tekenen”. Ik maak voor de thema’s vaak de hoofdfiguren uit prentenboeken in het groot, teken na wat gevraagd wordt voor uitvoeringen. Dus hebben de verhalenverteller en ik het verhaal telefonisch doorgesproken, ik de tekeningen van de vervelende mier gemaakt en naar hem doorgestuurd zodat ze geprint konden worden. Van de verhalenverteller in actie met mijn prenten had ik een foto gemaakt en deze op FB geplaatst.
Gabs (van Gabs Lichthuis, mijn vriendin/elementenMaster) was bezig om het doe je mee verhaal wat we een aantal keer op de campings in Bakkum hebben gespeeld om te zetten naar een kinderboek. Zij zag de prenten en zei: zou jij het boek willen illustreren?? Wauw!!! In het verhaal van Gabs en tante Ans speel ik tante Ans die met Gabs allemaal avonturen beleeft. Hoe cool is dat om je eigen karakter te mogen tekenen?????
En ze vroeg ook wat mijn wensen als leerkracht zijn voor een kinderboek! Ook die hebben we doorgesproken. Intussen zijn we ook al een paar keer de studio in geweest, want woohoo….. muziek en zang zijn belangrijk bij dit kinderboek!!!
Dus: om een kort verhaal lang te maken (ha ha ha) het leven begint bij 50 😉
